"Depresioa" pertsona nagusian

Adinekoen artean depresioa da patologia psikiatriko ohikoena adin-talde horretan, eta desgaitasun-iturri garrantzitsua da, bizi-kalitatearen narriadura esanguratsua, gaixotze-tasa eta heriotza-tasa areagotuz, bai eta osasun-baliabideak ere. Ondorio horiek guztiak bizi-itxaropen laburra duten biztanleengan osasun publikoko arazo garrantzitsua dira. Adinekoengan aurkezteko modua desberdina da helduengan, eta ez da kontuan hartzen sailkapen diagnostikoetan (DSM V, CIE 10), somatizazio anitzak, nahasmendu kognitiboak eta gizarte-uzkurdura agertzen baitira, eta nortasun-nahasmenduak areagotu egiten dira.

Iturria Flickr
Egilea: Patricio

Horren guztiaren ondorioz, prebalentziaren azterlan epidemiologikoetan, depresio handieneko tasak txikiagoak dira adinekoen artean ( % 2 adinekoen artean vs % 12 helduen artean), baina depresio txikia, distimia eta depresioaren sintomatologia areagotu egiten dira adinarekin batera ( % 10 baino gutxiagoko depresio-tasak vs % 4 heldu). Sarritan komorbilitate desberdinak dituzten adinekoen kasuan, depresio-tasak areagotu ditzake, baita patologia desberdinen bilakaera klinikoa okertu ere, batez ere istripu zerebrobaskularrean, miokardioko infartu akutuan edo neoplasia mota desberdinetan. Era berean, maiz erabiltzen diren hainbat sendagaik aldartearen nahasmenduak eragin ditzakete ondorio kaltegarri gisa, hala nola digoxina, tiazidak, errodopa,

Horregatik guztiagatik, garrantzi berezia du balorazio integral egokiak, eta baliagarri dira narriadura kognitiborik gabeko (Hamilton, Goldberg, Yessavage) edo narriadura kognitiboko (Cornell) adineko pazientearengan baliozkotutako balorazio-eskala desberdinak. Pazientearekiko elkarrizketan, sistematikoki ebaluatu behar da suizidio-arriskua, arrisku-faktoreak eta ideia autolitiko horien planifikazioa eta egituraketa ezagututa, adin-talde horretan ugaldutako suizidioak areagotu egiten baitira.

Iturria: Flickr
Egilea: Juanky Pamies Alcubilla

2013an BJLn argitaratutako lan honetan (*), Gallo irakasleak eta haren laguntzaileek agerian uzten dute osagai anitzeko komunitate-lana dela, eta hainbat baliabide koordinatzen ditu, psikiatriak alderdi terapeutikoei buruz mediku orokorrei emandako aholkularitzaren, psikoterapiaren erabileraren eta erizainek, gizarte-langileek eta psikologoek jarraipen egituratuaren bidez, hilkortasunaren eta bizi-kalitatearen emaitzak hobetuz. Lehen mailako arretako 1226 paziente aztertu ziren (599 depresiopean eta 627 kontrol) 1999an eta 2001ean; 60 eta 74 urte bitarteko eta > 75 urteko bi talde baloratu ziren, 98 hilabeteko jarraipen-medianarekin, eta 405 pertsona hil ziren. Depresio handia duten errekrutatutako pazienteek % 24 murrizten dute hilkortasun-arriskua, depresiorik ez dutenen antzekoa; kontrol-taldean, berriz, hilkortasuna ia bikoiztu egiten da; depresio txikia dutenek ez dute eraginik hilkortasunean, baina bizi-kalitatearen adierazle batzuk hobetzen dira.

Lan honen bidez agerian geratzen da ondo egituratutako diziplina anitzeko lanak onura handia duela, eskura dauden baliabide guztiak koordinatzen jakinda edo osasun mentaleko sarearen eta sare komunitarioaren artean edalontzi komunikatzaileak ezartzeko gai izanda. Patologia horretan, saiakuntza klinikoetan plazebo-efektuari erantzuteko tasa handia dagoela ikusten da, eta sufrimendu handia sortzen du pertsonarentzat eta haren inguruarentzat.

(*) Gallo J, Morales K, Bogner H, et al.Long term effect of depression care management on mortality in older adults: follow-up of cluster randomized clinical trial in primary care. BMJ 2013;346:f2570.